Auteur: hiddevanschie

Een sjamaan met een cowboyhoed

Essay ‘Een sjamaan met een cowboyhoed’

door Sandra Smets , Juni 2005

‘Das Kunstwollen’, met dit begrip schopte de Duitse filosoof Worringer een eeuw geleden stennis. Hij koos deze term om kunststromingen te emanciperen die voorheen als inferieur bestempeld werden. Kunst, zei hij, is afhankelijk van tijd en plaats. Natuurlijk is de naturalistische schilderkunst ontstaan in Italië, waar het warm weer is, zomerjurken gedragen worden, en mensen genieten van hun omgeving. Maar in tijden dat de zichtbare werkelijkheid als duivels wordt beschouwd, of, daar waar het leven buiten guur en onprettig is, ‘wil’ men een meer introspectieve kunst. Als je warmte buiten niet kunt vinden, moet je die zoeken in je eigen fantasiewereld.

Iemand die meevoelt met beide kampen, is Hidde van Schie. Als hij schildert, sluit hij bij wijze van spreken zijn ogen om zijn innerlijke beleving vorm te geven. Maar als hij tekent, komt alles tevoorschijn wat je in deze wereld kunt zien. Vennetjes, naaldbossen, een weide met een schuurtje, in dunne potloodstrepen of soms aquarelverf op papier gezet. Er borrelt wel eens iets in zo’n moerassig meertje, maar op de meeste tekeningen is het doodstil. En ook de schuurtjes zien eruit alsof niemand ze ooit bezoekt.

Lees verder “Een sjamaan met een cowboyhoed”